Wiebe van der Woude (60) is naast voorzitter van de stichting hello gorgeous, ook voorzitter van de stichting Namenproject, de aanjager van het aidsmonument dat op 1 december wordt onthuld. “Het telraam biedt kansen om hiv en aids onder de aandacht te blijven brengen.”
Hoe ben je bij de stichting betrokken geraakt?
“Ik heb bij het Aids Fonds gewerkt en ben in 2005 gevraagd of ik voorzitter wilde worden van de stichting Namenproject. Die hield zich toentertijd vooral bezig met het onderhouden en tentoonstellen van de quilts, de naamvlaggen die door de nabestaanden ter herinnering zijn gemaakt.”
Hoe is het idee voor een aidsmonument ontstaan?
“De belangstelling voor de quilts begon wat terug te lopen. We bedachten toen dat het mooi zou zijn om ze onder te brengen bij allerlei musea, als nationaal erfgoed. Omdat er nog geen aidsmonument in Nederland was, leek het ons, voordat we de stichting zouden opheffen, een mooi streven dat te realiseren. Daar zijn we zo’n drie jaar geleden mee begonnen. Pas een paar maanden geleden werd duidelijk dat het monument er definitief komt.”
Waarom heeft dat zo lang geduurd?
“We hebben eerst bij allerlei organisaties, zoals het Aids Fonds en de Hiv Vereniging, maar ook bij zorginstellingen, geïnformeerd of er wel behoefte zou zijn aan zo’n monument. Dat was snel duidelijk: iedereen vond het een geweldig idee. Toen zijn we op zoek gegaan naar een locatie, een kunstenaar en het benodigde geld. Vooral dat laatste heeft veel tijd gekost. Sinds een maand of drie zijn de financiën echt helemaal rond.”
Foto Gerrit Jan Wielinga
Hoe is de locatie gekozen? En ben je blij met die locatie?
“Dat het monument in Amsterdam moest komen, stond wel vast. We hebben toen een stuk of tien locaties in de stad uitgezocht en die voorgelegd aan onze achterban. De keuze is gevallen op een plek achter het Centraal Station, aan het IJ. Daar ben ik heel blij mee. Je kunt er namelijk mijmerend over het water uitkijken, maar je zit ook midden in de drukte. Er komen honderdduizenden mensen per jaar langs. Daarmee wordt het monument heel erg zichtbaar.”
Het gekozen kunstwerk, een telraam, krijgt nog weleens kritiek. Wat vind je daarvan?
“Ik begrijp de kritiek wel. Niemand wil een nummer zijn. Maar we wilden een monument dat niet alleen zou herdenken, maar ook de aandacht voor hiv en aids levend zou kunnen houden. Het telraam biedt de mogelijkheden hiervoor.”
Hoe dan?
“Je kunt met het telraam getallen in beeld brengen. Bijvoorbeeld het aantal mensen dat aan de gevolgen van hiv en aids is overleden. Je kunt ook een getal verbeelden dat te maken heeft met de bestrijding van hiv en aids. Door regelmatig het telraam te veranderen, kun je dat nieuwe getal – en daarmee het monument – steeds weer onder de aandacht brengen.”
Wat symboliseert het monument voor jou?
“Voor mij is het monument een plek om diegenen te herdenken die ik verloren heb aan hiv en aids. Maar ik vind het minstens zo belangrijk dat het vooruit kijkt en hoop geeft. Hoop voor de mensen die nu leven met hiv en voor de maatschappij die strijdt tegen hiv en aids.”
Tekst Wim Don Fotografie Taco Smit
Dit interview verscheen eerder in hello gorgeous #17.
Lees ook: ‘Onthulling aidsmonument door burgemeester Van der Laan‘
