Voor een liefhebber van vrouwenvoetbal is ze geen onbekende: Nadia Nadim, sterspeler bij het Deense nationale elftal en voormalig aanvaller bij de Franse voetbalclub Paris Saint-Germain. Daarnaast spreekt Nadia negen talen en studeert ze chirurgie. Nadia is geboren in Afghanistan, waar haar vader is vermoord door de Taliban. Nadat hij gedood was, is Nadia met haar familie naar Denemarken gevlucht. In Denemarken kwam Nadia in een asielzoekerscentrum te wonen. Hier leerde ze voetbal spelen en uiteindelijk werd ze in 2009 de eerste speelster in het Deense nationale vrouwenvoetbalelftal die in een ander land dan Denemarken was geboren. Een van de uitspraken waar Nadia bekend om is, is “it’s so wonderful to be alive today!”
Ik ben niet altijd blij. Het is niet zo dat ik elke ochtend opsta met een overvloed aan energie of dat ik elke dag vrolijk ben. Maar ik ben wel vaak dankbaar. Dankbaar voor de slimme artsen en verpleegkundigen, die meedenken over de beste combinatie van medicijnen. Dankbaar voor hun tijd en moeite. Dankbaar voor het feit dat er medicijnen bestaan waardoor ik een gezond leven leid.
Een uitspraak als “it’s so wonderful to be alive today” vind ik al snel oppervlakkig klinken. Ik denk bijna automatisch: kijk eens om je heen, kijk eens naar de ellende die er is op deze wereld en hoeveel dingen er niet wonderful zijn. Maar als ik dan de achtergrond van Nadia lees, krijgt haar uitspraak ineens een veel diepere betekenis. Want Nadia weet hoe het is om geen wonderful leven te hebben. Ze weet hoe het is om mensen te verliezen en om te vluchten. Ze kent angst en verdriet. En dat maakt dat haar uitspraak waarde heeft. Net zoals het leven van Nadia is ook mijn en jouw leven niet perfect. Liever zou ik geen hiv hebben, zodat ik niet zou zijn gebonden aan de altijd weer terugkerende ziekenhuisbezoeken en aan het dagelijks innemen van medicijnen. Maar toch… Ondanks dat zijn er zoveel dingen die het leven leuk maken. Er zijn zoveel dingen die het leven het waard maken om te leven.
En dus hoeft het leven niet perfect te zijn om toch wonderful te zijn.
Deze column verscheen eerder in hello gorgeous #36.
Tekst Sterre Illustratie Miranda Nell
