"Ze is nooit een spelbreker" – hello gorgeous magazine

Laika is de hond van Tjeerd (58), die hij deelt met zijn ex-partner. “Elke ontmoeting is alsof het de eerste dag is.”

“Laika is een Friese stabij van elf jaar. Ze is erg actief, heerlijk enthousiast en lijkt soms echt nog een puppy. Ze kan soms heel eigenwijs zijn, maar is altijd vriendelijk, ook met andere honden. Ze is nooit een spelbreker. Dit soort rashonden is erg intelligent, dus je moet ze wel blijven uitdagen. We doen dan ook vaak spelletjes: brokjes verstoppen en dat soort dingen. We hebben haar uit een nestje van het Friese platteland geplukt. De boer had haar al een naam gegeven en we zochten er eentje die daarop leek. Dat werd toen Laika, naar het eerste hondje in de ruimte.

Ik heb Laika samen met mijn ex aangeschaft. Dit is onze tweede hond samen. Een hond paste beter bij ons dan een kat, omdat een hond gevoelsmatig meer teruggeeft, ook al moet je daar wel in investeren. Met oud en nieuw brengen we haar naar een hondenpension in het oosten van het land, waar je haast geen vuurwerk hoort. Laika heeft als jonge hond geleerd goed met vuurwerkknallen om te kunnen gaan. Maar er is een keer per ongeluk vuurwerk naast haar afgeschoten en sindsdien is het goed mis. Elke knal is er een teveel. Het begint al in november dat ze eigenlijk niet meer uit wil, alleen in het hoogstnodige geval. In januari durft ze schuchter langzamerhand weer meer naar buiten.”

Foto Henri Blommers

Geen recht

“Robert en ik zijn meer dan twintig jaar samen geweest. In 2011 zijn we uit elkaar gegaan. Laika was wel een beetje zenuwachtig toen ze na de scheiding van één naar twee huizen ging. Een hond is een roedeldier, dus als de roedel uit elkaar valt, merk je dit wel aan zo’n beest. Honden hebben geen besef van tijd, en nu weet ze niet anders. Elke ontmoeting is alsof het de eerste dag is.

Ik heb haar om de twee weken. Op die manier heb je zelf ook meer vrije tijd. En als ze er is, is het erg leuk. Ik kan een deeltijdhond echt aanbevelen. Een ander voordeel van het delen van een hond zijn de kosten. Het hebben van een hond wordt namelijk steeds duurder en dan is het mooi dat je samen de kosten van verzorging kunt delen. De opvang bij vakanties is ook makkelijker te regelen.

Een scheiding gaat nooit makkelijk. Daar is ook weleens strijd over geweest. We hebben én een hond én een kind samen, en vonden allebei dat geen van tweeën recht op de hond had. Net zoals je geen recht op een kind hebt. Dit betekent dat je daar een werkbare vorm voor moet zien te vinden. En dat ging met de hond heel soepeltjes. Mentaal afscheid nemen van elkaar bleek lastiger dan de hond delen. Onze relatie is wel verbeterd doordat we elkaar voor de hond en onze zoon moesten zien. We hebben een zoon die nu zelfstandig woont en een hond die we delen. Dat leidt tot volwassen gedrag naar elkaar toe.

Ik hou me niet echt bezig met het moment waarop ze er niet meer zal zijn. Als het komt, dan komt het. Ze is nu nog erg gezond en kwiek. Bejaardentehuizen voor honden zijn er, geloof ik, niet. Ik heb het één keer eerder meegemaakt dat mijn hond aftakelde, en het is akelig als je je huisdier dan moet laten inslapen. Daar hoeven we voorlopig gelukkig nog niet aan te denken.”