De beroemde hiv-onderzoeker David Ho riep het al na de komst van de eerste hiv-medicijnen: het einde van hiv is nabij. Dat is inmiddels zo’n twintig jaar geleden. Toch blijft het een hardnekkig fenomeen: de berichten en adviezen over de genezing van hiv.
Een paar keer per jaar appt iemand mij een artikel uit bijvoorbeeld het Limburgs Dagblad met een persoonlijk berichtje erbij: “Wat fijn voor jou: hiv is nu te genezen, hoera!”. Ik vrees dat ik mijn goedbedoelende vriendin of familielid dan vaak teleurstel door mijn lauwe reactie.
Uitsluitend rauw voedsel eten in combinatie met hele speciale vitaminepillen zou iemand hebben genezen. Wel extreem duur, maar toch vindt men het onbegrijpelijk dat ik daar niet eens aan begin. En wie herinnert zich niet het controversiële ‘medische’ advies van de Zuid-Afrikaanse president Thabo Mbeki, alias ‘Doctor Beetroot’: “eet rode biet, knoflook en citroen!”
Aanvankelijk kreeg ik heus weleens een flinke sprank hoop door zo’n bericht. Menige tip probeerde ik vol goede moed uit, want ‘je weet maar nooit’: van ayurvedische kruiden tot bidden met geneeskrachtige stenen op mijn blote buik. Ook werd ik gemagnetiseerd, ‘helend’ gevisualiseerd, gemasseerd en geprikt met Japanse naaldjes.
Eens liet ik mij zelfs overhalen om mee te gaan naar een kruidendokter in de Achterhoek. Hij genas me in twee uur tijd met zelfgemaakte druppels en Chinese acupressuur. Jammer genoeg bleek ik na een nieuwe test nog steeds hiv-positief.
Tevens stopte ik vanwege bijwerkingen een tijdje helemaal met het slikken van hiv-remmers. Stiekem hoopte ik vurig dat mijn lichaam het virus zelf onder controle kreeg, maar mijn viral load liep binnen een half jaar op tot acht miljoen.
Zo werd ik steeds wat selectiever in welke adviezen ik ter harte nam. Voor dagelijks een uur trillend dansen, uitsluitend positief denken en veel naar bloemen kijken bedankte ik vriendelijk doch beslist.
De dag dat hét geneesmiddel er komt, hoor ik dat vast heel snel van mijn hiv-dokter in het AMC. Tot dat moment slik ik dagelijks mijn hiv- en vitaminepillen en geniet ik zo vaak mogelijk van een bosje bloemen. Ook dans ik regelmatig om mijn drukke hoofd heerlijk leeg te maken. En verder ben ik dol op koken met knoflook en citroen.
Deze column verscheen eerder in hello gorgeous #19.
Tekst Mirjam Schulpen Illustratie Karina Grens
