Van medicijnenbank naar masseur

De beste therapie in het leven is er wat van te maken. Dat is het motto van Isaac (49), die in 2002 vanuit Chili naar Nederland kwam. Begonnen als schoonmaker, realiseert hij nu zijn droom om als masseur ook weer een soort maatschappelijk werker te zijn.

‘Ik was op zoek naar andere perspectieven in het leven’, begint Isaac zijn relaas. ‘In Nederland is de kwaliteit van leven zoveel beter dan in Chili, zeker ook voor mensen met hiv.’ Het is hier echt ook veel opener en vrijer, vergeleken met Chili. Daarnaast is de infrastructuur zowel sociaal, maatschappelijk, economisch als politiek hier veel beter, wanneer je actief iets wilt doen voor hiv-positieven.

Isaac kwam in 2002 met zijn toenmalige vriend vanuit Santiago de Chile naar Amsterdam. ‘Eigenlijk was mijn vriend mij al vooruit gegaan. Wij kenden al een lesbisch Chileens-Nederlands stel. De Chileense vrouw was een vriendin van ons.’ De verbintenis met zijn Chileense vriend duurde in Amsterdam nog slechts twee jaar. Isaac: ‘Christian vond een Nederlandse vriend en verliet mij, sindsdien ben ik zelfstandig.’ Hij zegt bewust niet alleen want hij is en voelt zich ook niet alleen.

Casa Migrante

Als het gaat om zijn levensmotto is Isaac echt een voorbeeld van practice what you preach. ‘In Chili was ik maatschappelijk werker, maar in het begin moest ik in Nederland vanwege de taalverschillen genoegen nemen met een baantje als schoonmaker.’ Al gauw meldde hij zich als vrijwilliger bij Casa Migrante. ‘Dat is een opvanghuis voor Spaanstaligen, in de ruimste zin van het woord. Je vindt er alles, van artsen, advocaten, psychologen, administrateurs en belastingadviseurs, tot sociaal en maatschappelijk werkers.’ Zelfs voor Engelse of Nederlandse taalles kun je er terecht. In de praktijk werkt Isaac hier vooral met hiv-positieve mannen en vrouwen uit Latijns-Amerika. Gemiddeld werkt hij daar nu zo’n twintig uur per week en dat bevalt hem prima.

Klopte het beeld dat hij had van Nederland?Isaac denkt zorgvuldig na voordat hij hierop antwoordt en zegt dan: ‘De realiteit was veel beter dan het beeld dat ik had. Dat lag vooral aan het respect dat ik hier in Amsterdam ervaarde voor mensen met hiv en voor homoseksuelen in het algemeen.’ Dat was wel anders in Chili toen bij hem in 1990 hiv werd vastgesteld.

Isaac weet het nog als de dag van gisteren: ‘Ik hoorde in september 1990 dat ik hiv+ was. Ik was erg ziek en lag al drie maanden in het ziekenhuis. De artsen dachten eerst dat ik meningitis had. Er was 24 jaar geleden in Chili maar heel weinig bekend over hiv. Ze dachten: oh, die jongen krijgt toch binnen de kortste keren aids en is over maximaal drie maanden dood.’

Uiteindelijk stuurde het ziekenhuis hem maar naar huis, want ze konden niets meer voor hem doen. Medicijnen kreeg hij ook niet. Isaac werd lid van de Humanistische Partij nadat hij uit het ziekenhuis was ontslagen. Zij waren actief in veel anti-discriminatie projecten, speciaal voor mensen met hiv en homo’s, lesbo’s, bi’s en transgenders (LHBT’s).’

Isaac begon na te denken wat hij kon doen nu hij wist dat hij hiv+ is. Hij had een vriend in de VS die hiv-medicijnen had en via hem kreeg hij zijn eerste medicijnen. ‘Het waren allemaal medicijnen waarvan de houdbaarheidsdatum al lang was overschreden, maar ze werkten nog prima. Ik ben daar het levende bewijs van.’

Hij kreeg echter zoveel medicijnen, dat hij besloot een medicijnenbank op te richten en de overgebleven medicijnen aan zijn hiv+ vrienden te geven. Tot op de dag van vandaag houden zij deze medicijnenbank nog in stand. ‘Het is nu een soort stichting. Iedereen geeft zijn of haar overtollige medicijnen aan de medicijnenbank en die verdeelt deze weer onder andere mensen.’ Via contacten met een immunoloog wist Isaac in het begin welke medicijnen naar welke mensen moesten; nu adviseren  andere artsen daarin.

Massage

Dat Isaac zich nu geheel wil gaan toeleggen op massage, is niet zo verwonderlijk. ‘Dat deed ik in Santiago de Chili ook al. In 2013 volgde hij in Amsterdam drie cursussen. ‘Ik wil er professioneel mee doorgaan, zodat ik mijn eigen geld kan verdienen.’ Isaac specialiseert zich in masso- en relaxmassage én in intuïtieve massage, zowel bij hem als bij klanten thuis . Zijn klanten krijgt hij via advertenties in de supermarkt en via mond-op-mondreclame.

Als masseur creëert Isaac heel bewust zijn eigen sfeer. ‘Ik maak mensen rustig, zorg dat ze hun hoofd leeg maken en helemaal ontspannen zijn.’ Kaarsen, rustige muziek, rustige kleuren en vooral een heel erg schone ruimte, dat kenschetst de sfeer waarin Isaac zijn werk doet.

Lees de rest in hello gorgeous #7

Tekst Albert Roele Fotografie René Zuiderveld

Wil je een massage van Isaac? Stuur hem een mailtje en hij neemt contact met je op: humanizartodo@yahoo.es