Salim Gauwloos was een van de dansers tijdens Madonna’s Blond Ambition Tour. Nu, 25 jaar later, is hij eindelijk zover om over zijn hiv te kunnen praten.
We gaan terug naar 1991. Madonna bracht de documentaire Truth or Dare uit, die volgde op haar Blond Ambition Tour. Hiermee richtte ze de schijnwerpers behalve op zichzelf, tevens op haar zeven achtergronddansers die ook optraden in de legendarische video voor het nummer Vogue.
Deze mannen waren flamboyant, vol zelfvertrouwen en sexy: ‘They had style, they had grace…’. Slechts een van hen was hetero. Destijds was er nog geen internet, bestond het homohuwelijk nog niet en Will & Grace en Grindr moesten nog bedacht worden. Kortom, Truth or Dare was onthullend en baanbrekend. Het veranderde levens.
Documentairemakers Ester Gould en Reijer Zwaan wilden de dansers opsporen om hun verhalen over die enerverende tijd vast te leggen. Hun film Strike a Pose laat zien dat Madonna’s mannen het bepaald niet makkelijk hadden en met een aantal geheimen rondliepen. Zo hadden drie van de dansers al hiv tijdens de Blond Ambition Tour, maar wisten dat niet van elkaar. De uit België afkomstige Salim Gauwloos (bijnaam ‘Slam’) is een van hen. De film is voor hem zijn coming out.
Laten we beginnen met je hiv-diagnose. Die kreeg je vóór de Blond Ambition Tour te horen.
“Ja, dat was in 1987. Ik woonde net zes maanden in New York toen er iets niet in orde bleek te zijn met mijn nieren. Ik was in de States niet verzekerd en ging daarom terug naar België om me te laten onderzoeken. Alles was goed, maar toch kreeg ik een telefoontje om nog een keer bij de dokter langs te gaan. Dat was vreemd. Ik ging terug en toen vertelden ze me: ‘We hebben een hiv-test bij je afgenomen en de uitslag is positief’. Ik had ze echter nooit toestemming gegeven voor een hiv-test en was verbijsterd! Ik wist weinig over hiv, had werkelijk geen idee. Ik had slechts één keer seks gehad en herinner me nog goed dat ik bewust de keus maakte om geen condoom te gebruiken. Ik maakte me totaal geen zorgen.”
Uit de documentaire blijkt dat je tot voor kort niemand over je hiv-status hebt verteld.
“Mijn moeder wist het en ik vroeg haar me te beloven het aan niemand te vertellen. In die tijd zweeg je erover. Ze hield het zo’n kleine zeven jaar geheim en vertelde het toen aan mijn broer, omdat ze het niet langer voor zich kon houden. Kortgeleden, vlak voordat Strike a Pose in première ging tijdens het Film Festival van Berlijn, lichtte ik de rest van mijn familie in.”
Je vertelde het aan geen van je vrienden, zelfs niet de andere dansers?
“Nee, het was mijn geheim. Niemand die het wist.”
De documentaire laat goed het contrast zien tussen dat geheime leven en de boodschap die het concert uitdraagt over zelf-expressie en veilige seks. Madonna legt zelfs de show even stil om over haar vriend Keith Haring te praten en zegt: ‘De waarheid is dat hij homo was. De waarheid is dat hij aids had. Laten we de waarheid vertellen en hem zo herdenken.’
“Ja dat klopt, dat was tijdens Get Into the Groove. Ze zei: ‘Put a condom on your willy!’. En daar stonden wij op het podium: drie hiv-positieven en niemand die het van elkaar wist.”
Hoe voelde je je toen?
“Het dansen ging prima, omdat je je daarin helemaal kunt uitleven. Maar die speech over Keith Haring, oh dat was het ergst! Ik ging door de grond. Mede omdat ze me in 1987 hadden verteld dat ik nog hooguit vijf jaar te leven had.”
Eiste het geheim houden niet zijn tol wat betreft je fysieke en geestelijke gezondheid?
“Nee, ik bedoel…, nou ja, ik sprak er zo’n kleine tien jaar niet over, maar toen belandde ik in 1997 in het ziekenhuis met PCP (een longontsteking die veel voorkomt bij aids). Ik had nog maar 12 CD4-cellen en mijn viral load was torenhoog.”
Op dat moment had je nog helemaal geen hiv-medicatie geslikt?
“Nee, ik ontkende het virus gewoon. Maar ik deed wel veel drugs. Cocaïne, eigenlijk alles wel. Ik gebruikte als een idioot.”
Hoe belandde je op dat punt? Op een gegeven moment werd je ook nog eens dakloos.
“Tijdens de tour kreeg ik van Madonna een werkvisum, maar dat was voor een bepaalde tijd. Daarna kreeg ik af en toe weer een werkvisum, maar steeds voor korte tijd. Op een bepaald moment dacht ik: fuck it! Ik liet mijn visum verlopen en verbleef vanaf toen illegaal in de States. Ik had geen huis omdat ik niet werkte en was flink aan de drugs.”
Lees de rest van dit interview in hello gorgeous #15.
Tekst Trenton Straube Fotografie Facundo Gabba Vertaling Jan Hoogland
Het interview in hello gorgeous is een verkorte versie van een artikel dat eerder verscheen op POZ.com en is gebruikt met toestemming. Copyright © 2016 CDM Publishing.
Strike a Pose is op 26 mei in première gegaan in de Nederlandse bioscopen.
