De Amsterdamse Fem London is 86 jaar en leeft daarvan ruim dertig jaar met hiv. Ze houdt niet van mensen die zeuren en hangt niet in het verleden.
“In 1993 kwam ik in het ziekenhuis terecht. Eerst dachten ze dat het een tropisch virus was, maar na een week kwamen ze met vier artsen aan mijn bed staan om te zeggen dat ik hiv heb. Ik liet het allemaal gelaten over mij heen komen. Op de radio hoorde ik dat Ien Dales aan een hartstilstand was overleden. Oh ja, dacht ik, ik kan ook onder een tram komen of een hartstilstand krijgen. Ik bleek een acute infectie te hebben, wat ze erg interessant vonden. Ze wilden me blijven monitoren en om de zoveel dagen kwamen twee vrouwen – ik noemde ze ‘vampiers’ – thuis langs om bloed bij me af te nemen. Via een Surinaamse kruidendokter kwam ik in contact met twee leuke mannen met wie ik samen naar een bijeenkomst van de Schorerstichting ging. Ik weet nog dat we doodsbang waren om mannen met Kaposi te zien, maar dit viel gelukkig mee. Volgens mij was ik de enige vrouw daar. Op een gegeven moment ben ik gaan staan en vroeg: ‘Hoe zit het met vrouwen en hiv?’”
“Ik hang niet in het verleden en koester de leuke herinneringen”
Hulpverlener
“De vrouwenweekenden die de Hiv Vereniging organiseerde en de bijeenkomsten in de Mozes en Aaronkerk, waren waardevolle cadeautjes waar je mee verder kon in het leven. Ook meedoen aan de Vuurvlinder weekenden van Rochelle Griffin heeft me veel geleerd. Ik heb verschillende kuren gedaan en ook aan een infuus gelegen in de hoop om van hiv genezen te worden. Toen in 1996 de combinatietherapie op de markt kwam, heb ik nog gewacht. Op een van die weekenden zag ik iemand een handvol gekleurde pillen innemen en ik wilde die troep niet. Bovendien was mijn CD4 nog goed. Ik heb het nog zo’n negen jaar weten uit te stellen, tot mijn weerstand rond de 200 kwam en ik alsnog moest beginnen. Het was een hele uitzoekerij, want met de eerste combi moest ik stoppen vanwege mijn lever, de tweede sloeg ook niet aan. De derde was okay en daar had ik ook geen ernstige bijwerkingen van. Ik ging voor de Hiv Pus Lijn werken bij de vereniging. Zo sprak ik veel mensen en hoorde ik veel. Vaak waren het mensen die niet veel contact met anderen met hiv hadden. Ik hoorde ze aan en troostte ze dan. Ja, ik was een soort hulpverlener. Na tien jaar hield ik het voor gezien. Ik kwam altijd naar The Power of Love en mocht van Fred altijd op het podium mijn verhaal vertellen. Maar Fred is weg, dus daar ga ik ook niet meer naar toe.”
100
“Ik ondervind weinig last van mijn hiv. Elk half jaar lever ik mijn bloed en urine in en elke keer is alles okay. Ik ben een stukje ouder, dus ik heb nog wel pilletjes tegen hartritmestoornissen en cholesterolverlagers. Ik leef niet met mijn hiv, weet je. Ja, ’s avonds voor het slapen gaan neem ik mijn pillen, maar dat is om niet dood te gaan. Ik wil 100 worden! Ik heb wel neuropathie en mijn knieën doen zo’n pijn, waardoor ik slecht loop. Voor binnen heb ik een rollator, want ik ben als de dood dat ik val. Ik kan dan niet omhoogkomen en moet hulp inroepen. Als het niet al te slecht weer is, stap ik buiten in mijn schootmobiel en sjees ik naar de markt of naar Artis.”
Niet treuren
“Ik heb drie kinderen. De oudste is 62 jaar en woont in de buurt van Emmen. En dan heb ik er nog twee die op Sint-Maarten wonen, van 57 en 56 jaar. Mensen vragen weleens. Zo van: ‘Ik zie mijn dochter niet, want die woont een dorp verder. Mis jij je kinderen niet, Fem?’ Nee, ik mis ze niet. Want zolang ze gezond zijn en het gaat goed met ze, ben ik ook blij. Ik mis het dansen, dat heb ik mijn leven lang gedaan, maar dat kan niet meer. Ik ga er niet om treuren, want dat heeft geen zin. Ik probeer de leuke dingen uit het leven te halen en vind boodschappen doen al een uitje. Ik heb mijn hele leven moeten knokken en heb veel tegenslagen gekend. Ik hang echter niet in het verleden en koester de leuke herinneringen. Ik word zo moe van al die oude mensen die zitten te zeiken over wat ze allemaal missen. Kijk naar wat je wel hebt!”
Dit artikel verscheen eerder in hello gorgeous #46.
Tekst Leo Schenk Beeld Linelle Deunk
