Dat is de naam van de Ugandese organisatie van William Matovu (24) en Daniel Ssemuli (39) voor kinderen vanaf 5 jaar met hiv of wiens ouders aan aids zijn overleden. Ze geven deze kinderen een dak boven hun hoofd.
Love to love bestaat sinds 2010 bestaat en vangt meer dan honderd kinderen op, die vaak dakloos waren en soms zelfs zijn verstoten door hun familie, vanwege hun hiv-status. In Uganda wordt wel over hiv wordt gesproken – maar niet op een positieve manier.
William: “De onwetendheid rondom hiv en aids hieris enorm. Er is weinig kennis, en het zelfstigma waarmee de kinderen moeten leven is verschrikkelijk. Als ze bij ons binnenkomen denken ze zeker te weten dat ze zullen sterven. Want als ze geboren zijn met hiv, hebben ze dat waarschijnlijk hun hele leven al te horen gekregen. Ze denken dat het enige resultaat van hiv de dood is, en dat ze niet meer lang te leven hebben. Het is dan aan ons om dit aan te pakken, en ervoor te zorgen dat onze kinderen zichzelf weer gaan liefhebben. Oftewel, het liefhebben gaan liefhebben.
(Foto Desiree Engelage)
Uitdaging
Vooral op het Ugandese platteland heerst een enorme angst voor de dood, maar ook voor te weinig medicatie. Er is weinig geld dus de middelen zijn beperkt. Voor Daniel en William is dit een grote uitdaging. Daniel vertelt: “We zijn een self-funded organisatie, wat betekent dat er geen fondsen zijn die ons financieren. We hebben alleen afgesproken met de school hier vlakbij, dat kinderen die we opvangen gratis bij ze terecht kunnen. Dat is al heel wat.”
“In Uganda wordt wel over hiv wordt gesproken – maar niet op een positieve manier.”
Naast dat Love to love de kinderen toegang geeft tot onderwijs, geeft het ook voorlichting over hiv. Dit doen ze voornamelijk door zang, theater en films. William legt uit: “We lichten onze kinderen al spelend voor. Ze zijn erg gevoelig, maar ook snel verveeld, waardoor je met iets moet komen waar ze blij van worden. Door het zingen van liederen (met titels als ‘You will not die’ of ‘Game changer’– red.) pakken niet alleen de kinderen, maar ook de mensen die naar de liederen komen luisteren, de boodschap op. De winst die we halen uit deze liederen is dus enorm. Het verbindt. Het pleziert. En het informeert!”
Voorloper
Love to love verspreidt ook de boodschap van de n=n-campagne, en is daarmee een voorloper in Uganda. Daniel: “Deze campagne is zó belangrijk. Omdat ik zelf leef met hiv weet ik hierdoor hoe belangrijk mijn medicijnen zijn. Daarnaast wil ik de boodschap kunnen uitdragendat ik veilig ben. Het is een boodschap van hoop. Ik kan de Ugandese overtuiging dat ik dodelijk ben met deze campagne bestrijden. Met n=n wil ik mensen laten zien dat de wetenschap bijdraagt in de strijd en dat we zo dichterbij het verslaan van hiv komen. Dit is een enorm sterke boodschap die erg belangrijk is in de strijd tegen stigma. En dat is absoluut een strijd die geleverd moet worden. Als je het mij vraagt, is het in Uganda namelijk niet hiv dat dodelijk is, maar stigma.” William kan hierop alleen maar instemmend knikken. “Als je het mij vraagt, is het in Uganda namelijk niet hiv dat dodelijk is, maar stigma.”
Daniel gaat verder: “Ook voor onze kinderen is n=n een fantastische boodschap. Wij hebben hen duidelijk kunnen maken dat ze niet aan hiv hoeven te overlijden, nu vertelt n=n hen dat ze het virus ook niet kunnen overdragen. Zie je hoe sterk deze boodschap is? Ik vind het dan ook fantastisch dat ondertussen meer dan 800 organisaties deze campagne ondersteunen. En dat bijvoorbeeld ook de Canadese premier het belang ziet. In Uganda is het hiervoor absoluut nog te vroeg, maar dat n=n een feit is, doet ons goed, en onze kinderen ook.”
(Foto Desiree Engelage)
Amsterdam
Er gaat een enorme daadkracht uit van de twee mannen die samen met drie anderen Love to love runnen. William was aanwezig tijdens AIDS 2018 in Amsterdam. Breed lachend vertelt hij: “Dat was geweldig. Ik heb nieuwe vrienden gemaakt die ik nog steeds spreek via social media. Maar het belangrijkst is de energie die ik gekregen heb en die ik mee terug kon nemen naar Uganda en hier kon overbrengen op onze kinderen. Het heeft dus enorm geholpen.”
Over de vraag of ze zich identificeren als activist, hoeven Daniel en William geen moment na te denken. Ze knikken beiden meteen ja. William: “We vechten voor het leven van mensen met hiv. Mijn leven is het vechten geworden; het vechten voor gelijke rechten. Ik bén het gevecht.” Daniel gaat verder: “Ik wil veel. Ik wil dat onze kinderen verantwoordelijk zijn. Dat ze andere mensen gaan voorlichten. Ik wil dat hiv zal verdwijnen. Dat mensen in leven blijven. Ik wil dat iedereen toegang krijgt tot medicatie. Ik ben me ervan bewust dat dit allemaal niet automatisch gaat, en dat ik me voor al die wensen moet inzetten. We hebben al veel bereikt in korte tijd, dus we gaan ermee door tot we niet meer kunnen.”
Dit artikel verscheen eerder in hello gorgeous #26.
Tekst Sander Heithuis Fotografie Desiree Engelage
