Lachen om je hiv heeft zo zijn voordelen. Je ervaart minder stress en je kunt beter omgaan met moeilijke momenten in je leven. Als lachen zo gezond is, waarom lachen we dan niet vaker om ons hiv?
Hiv en aids zijn niet grappig, maar als je het hebt, helpt humor om te relativeren. Bijvoorbeeld toen ik werd ontslagen uit het ziekenhuis, waar ik was opgenomen met aids en nog maar 40 CD4 cellen had. Toen we in de auto van mijn ex wegreden, zag hij een verkeersheuvel te laat. De wagen schudde hevig, waarop ik zei: en dat zijn er 39. Door de tranen heen proestten we van het lachen.
Humor blaast lucht in de uitdagingen die wij voor ons zien in het leven met hiv. Het maakt alles minder ernstig en zorgt ervoor dat we veerkrachtiger omgaan met eventuele moeilijke momenten. Lachen zorgt dat we minder stress ondervinden, het geeft energie en heeft een positieve invloed op het immuunsysteem.
Humor kan ook een manier zijn om serieuze zaken te communiceren. Bijvoorbeeld wanneer we onze dierbaren of zorgverleners iets willen vertellen. De boodschap wordt overgebracht op een lichtzinnige wijze en heeft daardoor waarschijnlijk ook meer impact. ‘Laat je nog wat over?’ zeggen tegen de prikzuster die ‘tig’ buisjes bloed afneemt, is duidelijk én grappig én zorgt voor een ontspannen sfeer.
Assholes
Vroeger – in de tijd vóór de combinatietherapie – werden er veel meer grappen gemaakt over aids. Grove grappen vaak, zoals deze: toen Rock Hudson zijn hiv-diagnose hoorde, zei de dokter tegen hem: ‘Don’t worry, you’ll be back on your knees in no time’.
Ashon Applewhite is een goede vriendin en schrijfster uit New York. Tegenwoordig is haar passie het bestrijden van ageism, ofwel leeftijdsdiscriminatie. Maar in 1983 had ze de best verkochte paperback in Amerika onder haar pseudoniem Blanche Knott met Truly Tasteless Jokes. Een boek vol echt smakeloze grappen. ‘Ik stond altijd al bekend om het vertellen van moppen’, zegt Ashton wanneer ik haar interview via Skype. ‘Eind jaren ‘70 werkte ik als redacteur bij een uitgever en verdiende bijna niks. Op een dag – toen de wanhoop nabij was – besloot ik alle moppen die ik had verzameld op servetjes en post-its, op te schrijven. Ik vond een uitgever en de rest is geschiedenis.’ Er kwamen meerdere delen, die allemaal bestsellers werden.
Wat maakt volgens haar een echt smakeloze grap? ‘Het is een grap die als je hem hoort, je eerst doet huiveren omdat het politiek correcte deel van je hersenen je vertelt dat je er eigenlijk niet om mag lachen, waardoor je er daarna juist nog harder om moet lachen. Hoe korter hoe beter. Woordkeuze is ook belangrijk, evenals het ritme.’
Truly Tasteless Jokes kwam uit in de begintijd van aids. Heeft Ashton ooit een grap over aids gemaakt? ‘Natuurlijk, niets is heilig als het op moppen aankomt. Do you know how to get hearing aids? By listening to assholes. Ik maak het liefst grappen over groepen waar ik zelf toe behoor: vrouwen en blanke Amerikanen met een bovengemiddeld inkomen. Mijn favoriete mop gaat over vrouwen en is er eentje die je waarschijnlijk niet kunt opschrijven in jullie magazine.’
Lees de rest in hello gorgeous #9
Tekst Leo Schenk Illustratie Henk Hageman
