Hans Verhoeven (48) is één van de iconen van Gay Pride Amsterdam dit jaar. ‘Het is belangrijk te weten waar we vandaan komen.’
‘Als icoon word je vooral publicitair ingezet voor Gay Pride. Omdat ik al langer bezig ben met het zichtbaar maken van homoseksualiteit in de openbare ruimte ben ik hiervoor gevraagd. In 1988 hebben we bijvoorbeeld met stichting Roze Wester een live radio uitzending gemaakt voor MVS radio. Dat was ver vóór de tijd van de straalzenders zo klein als een sigarettenpakje. We legden een hele lange kabel aan van het COC pand aan de Rozenstraat naar het Homomonument. Alleen dat was al een avontuur! Op het gloednieuwe homomonument stonden twee stoeltjes en een tafel met daarop een mengpaneel en twee microfoons. Meer was het niet, maar we waren wel zichtbaar op een van de grootste hetero evenementen in de stad: Koninginnedag! Het jaar daarop stonden er marktkramen van organisaties en een podium bij en dat is gaandeweg uitgegroeid.
Vallen en opstaan
In augustus 1994 hebben we vervolgens met 1.400 vrijwilligers Europride georganiseerd. Tien dagen lang, honderden activiteiten op tientallen locaties. Op de zaterdag liepen we met 80.000 mensen in een parade van de Dam naar het Museumplein, waar 120.000 mensen artiesten zagen optreden, zoals Boy George, en George Michael. Het was de eerste keer dat er door de gay community van Amsterdam zoiets groots werd georganiseerd en met vallen en opstaan hebben we het voor elkaar gekregen. Bijna alles was een succes, behalve de financiën. We kwamen ongeveer tien procent tekort. Toen het financieel mis ging hebben we veel over ons heen gehad. Na Europride heb ik me daarom teruggetrokken uit de gay organisatiewereld en de weg vrij gemaakt voor anderen. Toen Pro Gay me vroeg om icoon te zijn voor Gay Pride, moest ik daar eerst goed over nadenken. Omdat ik het belangrijk vind dat mensen weten waar we vandaan komen, heb ik ja gezegd. Als we vanuit de club die in 1988 kneuterig op het Homomonument een radio uitzending in elkaar sleutelde in 1994 Europride niet hadden georganiseerd, waren er in 1998 geen Gay Games gekomen. En zonder de Gay Games hadden we nooit de huidige Gay Pride gehad. Bij jongere generaties is naar mijn mening te weinig besef dat onze zichtbaarheid niet vanzelfsprekend is en elke dag weer moet worden bevochten.
Adopteren
Ik heb zelf hiv en daar schaam ik me absoluut niet voor. Maar ik weet ook dat er nog genoeg mensen zijn die in minder gelukkige omstandigheden leven met hiv en die zich daarover minder vrij kunnen uiten. Gay Pride moet daarom ruimte bieden aan mensen met hiv en andere minderheden. Ook tijdens de botenparade. Als geen ander weet ik dat het moeilijk is om de financiën rond te krijgen en ik begrijp dat je commercieel moet zijn. Maar je moet ook kijken waar die commercie ingezet kan worden om de zichtbaarheid van bijvoorbeeld hiv te vergroten. Een boot als die van hello gorgeous vorig jaar vind ik heel belangrijk en ik vind het een groot gemis dat het thema hiv dit jaar tijdens de parade buiten de boot dreigt te vallen. Grote commerciële deelnemers zoals ING zouden moeten worden verplicht om naast hun eigen boot ook een thema-boot te adopteren. Op die manier verplicht je die bedrijven om meer te doen dan enkel meevaren met hun eigen boot en alleen feest te vieren, dat is te makkelijk. Het is de volgende stap in het ontwikkelingsproces van Gay Pride: bedrijven moeten kleur bekennen.’
Lees de rest in hello gorgeous #3
Tekst Leo Schenk Fotografie Hylke Schoot
