Marjolein Annegarn begeleidt samen met Everdien Hagen de Kloosterdagen voor mensen met hiv en hun naasten. Dagen waar verbinding, zelfzorg en stilte de boventoon voeren. Marjolein doet dit al vijftien jaar en kan inmiddels een boek schrijven over alle bijzondere ontmoetingen, gesprekken en gebeurtenissen waar ze getuige van was in het klooster.
Marjolein: “38 jaar geleden hoorde ik dat ik hiv heb. Dat was een tijd dat er nog geen levensreddende medicatie was en hiv nog een doodvonnis. Er was zoveel angst in die eerste jaren, bij iedereen. En toen er in de jaren negentig levensreddende medicatie op de markt kwam, was die angst nog lang niet weg. We hadden zoveel mensen zien doodgaan aan de ziekte. Dat is een van de redenen dat Inga Mielitz vanuit stichting ShivA de Kloosterdagen is begonnen. Ze wilde een plek creëren waar mensen met hiv, en hun naasten, anderen konden ontmoeten, ervaringen konden delen, vragen konden stellen en tot rust konden komen.”
Onschatbare waarde
“De eerste keer dat ik zelf meedeed aan de Kloosterdagen is inmiddels vijftien jaar geleden. Ik ben fotograaf, maar deed toen ook een massage-opleiding. Ik gaf een paar mede-deelnemers een voetreflexmassage, en Inga vroeg me ter plekke of ik de dagen voortaan met haar samen wilde begeleiden. Ze was toevallig al op zoek naar iemand om het samen mee te doen en door mijn ervaring met yoga, meditatie en massage vulde ik haar goed aan. Ik stemde toe en inmiddels begeleid ik de dagen dus al 15 jaar, twee keer per jaar. Sinds een aantal jaar doe ik het samen met Everdien Hagen, zij is pastor en geestelijk verzorger. Everdien heeft veel ervaring in het werken met mensen met hiv en vanwege haar ervaring als geestelijk verzorger zijn de 1-op-1-gesprekken met haar van onschatbare waarde. Ze is wijs, warm en heeft humor. Wij vullen elkaar geweldig aan; met haar samenwerken is altijd een feest.”
Uitwaaien
“We werken volgens een vast ‘recept’: de Kloosterdagen zijn voor iedereen, met of zonder geloof en wie wil, kan vroeg opstaan en de mis van de zusters en broeders van het klooster bij te wonen. Nadat ik ’s morgens een laagdrempelige yogales en een meditatie heb gegeven, begeleidt Everdien het ochtendprogramma. Iedereen komt met een vraag over iets dat op dit moment speelt in hun leven. Over waar ze mee worstelen op dat moment, vragen over leven met hiv of wat er op dat moment naar boven komt. Everdien speelt op verschillende manieren in op deze vragen. Door creatief aan de slag te gaan, door geleide meditatie of een oefening. In de middag kunnen de deelnemers een 1-op-1-gesprek hebben bij Everdien of een massage bij mij boeken. Of ze gaan er lekker op uit. Het Liobaklooster bevindt zich in de duinen van Egmond aan Zee, dus in de buurt van het strand. Het is heerlijk uitwaaien daar. Samen of alleen. Alles is vrij.”
Levensvragen
“De Kloosterdagen zijn inhoudelijk wel veranderd de afgelopen jaren. Dat komt vooral doordat het leven met hiv veranderd is. We kunnen er oud mee worden, kunnen niemand meer infecteren als we medicatie slikken en kunnen veilig een kind op de wereld zetten. Het stigma is daardoor ook minder geworden. Er worden dus veel ‘gewone’ levensvragen gesteld. Maar deelnemers met een Caribische of Afrikaanse achtergrond hebben vaak – veel meer dan mensen met een westerse achtergrond – met stigma en vooroordelen te maken. Daar kunnen mensen met hiv nog steeds buitengesloten worden of op een nare manier slachtoffer worden van de roddelcultuur. Het mooie is dat we altijd een gemengde groep hebben: mensen uit de LHBT+-gemeenschap, hetero’s, mannen, vrouwen, Nederlands en buitenlands. Er ontstaan daardoor mooie en boeiende gesprekken. En ja, er wordt ook veel en vaak gelachen. Je bent vrij om de groep op te zoeken of juist de rust. Die ongedwongenheid maakt dat de Kloosterdagen voor iedereen iets te bieden heeft.”
Dit artikel verscheen eerder in hello gorgeous – hello queen.
Tekst Charlot Spoorenberg Beeld Kelly Duijzer
