Wenylou (47) wil zichzelf niet langer verstoppen, en toen ze de oproep voor dit familieportret zag, greep ze haar kans. Haar eigen zoon steunt haar in alles wat ze doet, maar voelde er niets voor om samen op de foto te gaan. Ramon (22), de zoon van haar vriendin, wilde wel graag meedoen.
Wenylou:
“Ik wil mezelf laten zien als iemand met hiv. Deze kans heb ik nooit gehad op Aruba, waar ik vandaan kom. Het is een grote stap voor mij, en ik vind het heel mooi dat ik die samen met Ramon neem. Ik heb zelf twee zonen van 13 en 23. Die van 23 weet ook van mijn hiv, maar is iemand die niet graag op de foto gaat.”
Ramon:
“Wenylou heb ik via mijn moeder leren kennen. We waren samen model voor mijn moeder tijdens haar opleiding voor make-up-artist. Mijn moeder heeft ook hiv, iets waar ik me pas op latere leeftijd echt van bewust werd.”
Wenylou:
“Op de Kloosterdagen van ShivA heb ik de moeder van Ramon leren kennen. Ik had nog zoveel zelfstigma, waardoor ik niet snel met iemand durfde te praten. Toen we gingen wandelen, liep ik met haar op en merkte ik dat ik mijn verhaal wel makkelijk met haar durfde te delen. Zij heeft me haar verhaal verteld en sindsdien hebben we een klik.”
Ramon:
“Toen mijn moeder me vertelde dat ze hiv heeft, was er eerst veel onwetendheid bij mij. Ik durfde niet uit hetzelfde glas te drinken, dat soort dingen. Mijn moeder reageerde hier vrij nuchter op en informeerde mij over de feiten van hiv. Ze zei ook dat het helemaal niet nodig was om bang te zijn. Ik ben nu twee jaar uit de kast als homo en ik denk dat ik misschien nog meer dan anderen bang voor hiv was. En nog steeds eigenlijk. Iemand anders in mijn familie heeft ook hiv. Die heeft me ervoor gewaarschuwd en mij op PrEP gewezen. Hierdoor let ik er wel voor op, misschien een beetje te geforceerd ook.”
Wenylou:
“Ik heb het mijn oudste zoon verteld toen hij 16 werd. Hij zat op het voortgezet onderwijs en ik dacht: dit is het juiste moment. Hij reageerde helemaal cool. Zijn eerste vraag was: ‘Ga je eraan dood?’ Ik deed het gesprek samen met mijn consulent en die zei hem toen: ‘Als zij haar medicijnen blijft nemen, komt alles goed’. De jongste weet het nog niet. Maar ik denk dat ik het binnenkort ook aan hem ga vertellen.”
Ramon:
“Ken je It’s a sin? Deze serie over de aidsjaren in Engeland heeft me erg geraakt. Er zijn veel mensen aan aids gestorven, dat moet niet voor niks zijn geweest. Ik heb het haast nooit over hiv met mijn vrienden. En vertel eigenlijk aan niemand dat mijn moeder hiv heeft, omdat mijn moeder dat zelf ook niet fijn vindt. Het is niet mijn verhaal.”
Wenylou:
“Zij vindt het superleuk dat we deze foto samen doen. Zij is ook trots op mij dat ik dit durf.”
Ramon:
“Ik vind het belangrijk waar jullie je voor inzetten. Hiv is niet iets om bang voor te zijn en het gaat hartstikke goed in Nederland. Mijn moeder is erg enthousiast dat ik dit interview doe. En wie weet zal ze dit zelf ook een keer doen. Wenylou vindt het heel belangrijk om het stigma aan te pakken, ook al vindt ze het heel spannend om dit te doen. Het is tof als mensen opkomen voor iets dat ze zelf aangaat.”
Wenylou:
“Ik kijk uit naar de reacties. Laatst heb ik het ook aan mijn buurvrouw verteld en die zei: ‘Ik ga je niet anders behandelen’. Sinds ik heb meegedaan aan de workshops van Reset merk ik ook dat ik meer durf. Iedere keer als ik het iemand vertel, voel ik me krachtiger. Mijn nicht op Aruba heb ik het ook verteld. Zij zei dat dit misschien mijn doel in het leven is: andere mensen inspireren.”
Dit artikel verscheen eerder in hello gorgeous #45.
Tekst Leo Schenk Beeld Bram Tackenberg
