Voor #25 schijnen we het licht op de makers van hello gorgeous magazine. Zoals illustrator en voormalig redactielid Henk Hageman. “Ik heb er veel van geleerd en het heeft mijn creativiteit ontzettend gestimuleerd.”
Henk, hoe kwam je destijds als illustrator bij hello gorgeous terecht?
“Ik was vrijwilliger voor Poz&Proud en zo leerde ik jou kennen. Samen met anderen wilden we dat er iets ging veranderen in hiv-land. Het imago van leven met hiv was te negatief. Het liefst met een glossy magazine dat een positieve uitstraling had. Het was ontzettend spannend om iets nieuws te beginnen. We hadden een goed idee hoe het eruit moest zien en waren ontzettend enthousiast. Maar we hadden geen geld, geen naamsbekendheid, niets. Het was echt pionieren.”
Weet je nog wat je allereerste illustratie was voor ons magazine?
“Dat was er eentje over PrEP. Eerst had ik een illustratie gemaakt met veel prikkeldaad, maar die keurde je af. Het deed je te veel denken aan een concentratiekamp. Daarna is er overigens nooit meer een illustratie afgekeurd.”
Hoe typeer je je werk?
“Ik heb grafische vormgeving gestudeerd aan de kunstacademie in Groningen en vroeger – voordat er computers waren – heb ik veel collages gemaakt. Illustreren op de computer heb ik mezelf later aangeleerd. Het knip- en plakwerk van de collages is er wel altijd ingebleven en ik raakte ook geïnspireerd door street arten graffiti. Dat zie je ook terug in de illustraties voor hello gorgeous. Ik las eerst altijd de tekst van het artikel en probeerde dan de essentie ervan in één beeld te pakken.”
Mijn favoriete illustratie van jou is die van een middelvinger met een condoom erom.
“Dat is ook mijn favoriet. Toen ik las over het stel dat geen condooms meer gebruikte, kreeg ik dit beeld meteen voor ogen. Het vat het verhaal heel mooi samen. Ik wist dat het net op het randje was, maar soms moet je ook provoceren. Zeker bij dit artikel vond ik dat het beeld ook moest prikkelen.”
Op een gegeven moment heb je een andere baan gekregen en stopte je met het werk voor hello gorgeous. Hoe kijk je terug?
“Het was een geweldige tijd met een erg leuk team. Onderling hadden we een enorme klik. Die energie zie je terug in het magazine. Natuurlijk waren er ook pittige discussie over de inhoud, maar het was juist goed dat het soms botste. Zo kom je ook verder. Ik heb er veel van geleerd en het heeft mijn creativiteit ontzettend gestimuleerd. Ik wil misschien weer gaan schilderen, even helemaal weg van het computerscherm.”
Dit artikel verscheen eerder in hello gorgeous #25.
Tekst Leo Schenk Fotografie Henri Blommers
