Als opgroeiende tiener, in een klein dorp in België, merkte Lyle (23) al dat de omgeving waarin je opgroeit essentieel kan zijn voor hoe je met bepaalde uitdagingen in je leven omgaat. In plaats van zich aan de normen aan te passen, koos hij ervoor zichzelf te blijven en open te zijn over alles wat hij is, doet en heeft.
“Als kind woonde ik in Maastricht en op mijn 10e ben ik met mijn ouders en zus naar een klein dorpje in België verhuisd. Ik merkte al op jonge leeftijd dat ik in dat gehucht niet mezelf kon zijn en het was toen al een droom om ooit in Amsterdam te gaan wonen.
Ik kwam er als tiener achter dat ik op mannen val. Ik werd niet echt gepest op de middelbare school, maar was duidelijk anders en dat werd door sommigen afgekeurd. Op mijn school zaten honderden jongeren en alleen een andere jongen en ik waren open over onze homoseksualiteit. Terwijl er waarschijnlijk meer leerlingen ‘zo’ waren.
Mijn moeder zag dat ik eenzaam was en heeft me min of meer gedwongen naar het COC te gaan. Ik wilde in eerste instantie niet, maar ben achteraf blij dat ik die stap heb gezet en zo in contact gekomen met anderen. Nu ben ik zelf vanuit het COC-voorlichter over homoseksualiteit.”
Sekswerk
“Door de mensen bij het COC bloeide ik op. Het voelde als thuiskomen. Ik kon eindelijk wat doen met mijn seksualiteit. Ik ging online op zoek naar contacten in chatgroepen en zag dat daar geld werd geboden voor seks. Daar wilde ik eerst niets van weten. Het leek me eng en ik was bang voor soa’s en de gevolgen voor mijn toekomst in de politiek, waar ik al jong mee bezig was.
Ik was 18 en werkte bij een supermarkt, waar ik € 3,50 per uur verdiende. Verre reizen maken was mijn droom en ik dacht terug aan die chatgroepen. Ik besloot toch een keer af te spreken met iemand die geld bood voor seks. Ik was zenuwachtig, maar toen ik bij die klant aankwam, bleek hij dat ook te zijn. Ik moest hem op zijn gemak stellen en daardoor vergat ik mijn eigen nervositeit.
Ik merkte dat sekswerk veel meer is dan alleen seks. Vaak kom je bij mensen die of eenzaam zijn of worstelen met hun seksualiteit. Ze hebben behoefte aan warmte of gewoon een praatje.”
Knokken
“Het viel mijn moeder op dat ik op ongebruikelijke tijden weg was. En dat ik veel opener over seks sprak en ineens veel geld had. Ik heb toen alles eerlijk aan mijn ouders verteld. Dat waren geen makkelijke gesprekken. Zij en andere mensen om mij heen hebben tijd nodig gehad om het te begrijpen. Toch stelden ze zich allemaal open op en waren nieuwsgierig, zodat ik meer kon vertellen en uitleggen.
Het was knokken, maar ik vind het belangrijk om eerlijk te kunnen praten over mijn leven. Wat ik ook doe, ik wil het kunnen doen als mezelf en me niet hoeven voordoen als een ander persoon. Met thema’s als homoseksualiteit, sekswerk en hiv is vaak niet het onderwerp zelf het probleem, maar hoe de samenleving ermee omgaat. Als ik dat wil veranderen, zal ik mijn verhaal moeten vertellen.”
PrEP
Foto Eelkje Colmjon
“Mijn jongensdroom kwam uit toen ik in Amsterdam ging wonen. Ik werd meteen actief in de stad. Ik heb Proud mede-opgericht (belangenvereniging voor en door sekswerkers, red.) en was daar woordvoerder. Ik werd ook lid van DWARS de jongerenafdeling van GroenLinks. Ik wilde voet aan de grond krijgen in de politiek en wist dat ik de maatschappij een boodschap over te brengen had, vooral over sekswerk. Ik merkte namelijk dat er in de politiek en de media veel over werd gesproken, maar niet door de sekswerkers zelf.
Ik was ook bezig met PrEP-activisme. Ik leerde door mijn werk seropositieve mensen kennen en kwam veel te weten over hiv. Ik wist dat ik risico liep en maakte me zorgen. Ik vind het onacceptabel dat PrEP in Nederland nog niet door verzekeraars wordt vergoed. Dat zou ongeveer 300 infecties per jaar kunnen voorkomen!”
“In mijn werk heb ik altijd seks met condoom, dat is een van mijn voorwaarden. Maar privé ging het in the heat of the moment toch weleens mis. Afgelopen maart kreeg ik te horen dat ik hiv heb. Ik wist dat ik een normaal leven zou kunnen leiden, maar ik schrok toch. In juli heb ik via een videoboodschap op Facebook verteld dat ik hiv heb. Ik deed dat omdat ik vind dat er te veel vooroordelen over zijn en er opener over gesproken moet worden. Natuurlijk deed ik het ook voor mezelf, zodat ik niet stiekem mijn pillen hoef te nemen of moet liegen.
Ik heb veel reacties gekregen op deze derde coming out in mijn leven. Vrienden zeiden dat ze trots op me waren; onbekenden vonden het geweldig dat ik er zo open over sprak. Er waren ook negatieve reacties. De titel van het filmpje was Be Positive en de boodschap was vooral dat er te leven is met hiv, dat het niet het einde van de wereld is.”
Moord
“Mijn collega’s bij GroenLinks waren lief en steunden me direct. In mijn leefwerelden − Amsterdam, de LHBT-gemeenschap, de studentenwereld, GroenLinks − was er veel begrip en weinig vooroordelen, maar er is wel degelijk te weinig kennis. Buiten deze werelden ervaar ik het stigma doorgaans nog wel. Een paar uitzonderingen daargelaten, merkte ik dat mijn vrienden in Amsterdam heel anders reageerden dan mijn vrienden uit Limburg en België. Sommige reacties waren heftig. Zo zei iemand: ‘Je spreekt met mensen af voor seks en dat is moord’. Dat kwam wel binnen.
Er waren veel jongens met hiv die contact met me opnamen. De een heeft meer last van stigmatisering dan de ander, maar iedereen heeft ermee te maken. Daarom is het zo belangrijk dat er meer mensen met hiv uit de kast komen. Er is tegenwoordig minder aandacht voor hiv dan toen de epidemie uitbrak. Dat komt doordat er goede medicijnen zijn en het niet meer levensbedreigend is. De keerzijde is dat het stigma juist bij jongeren weer aan hiv kleeft omdat ze er te weinig over weten. Veel jonge homo’s weten bijvoorbeeld ergens wel dat ze gevaar lopen, maar praten er niet over.”
Activist
“Als politicus hoop ik meer te kunnen doen rond thema’s als homoseksualiteit en PrEP. Zeker omdat het aantal nieuwe hiv-infecties kan worden teruggebracht. GroenLinks in Amsterdam is voorstander van het vergoeden van PrEP en is de enige politieke partij die dat in het verkiezingsprogramma heeft staan.
Je ziet nu ook dat mannen PrEP zonder medische begeleiding goedkoop uit het buitenland halen. Dat kan gevaarlijk zijn. Een voorstel van GroenLinks en D66 om deze mannen medisch te begeleiden is inmiddels goedgekeurd door de gemeenteraad. Amsterdam gaat hier geld voor vrijmaken. Komend voorjaar is Nederland gastland voor AIDS2018. Daar kunnen we onze ervaringen delen in het omgaan met stigma’s. Als lid van de Amsterdam Youth Force van de conferentie hoop ik actief een bijdrage te kunnen leveren aan succes van de conferentie.”
Dit artikel verscheen eerder in hello gorgeous #21.
Tekst Charlot Spoorenberg Fotografie Eelkje Colmjon
