In deze nieuwe rubriek blikken mensen vooruit op hun leven over tien jaar. Wat zijn hun wensen en verwachtingen? Hoe zien ze hun gezondheid? En welke wijze raad geven ze hun oudere zelf mee? Deze keer: Astrid (35).
Lieve toekomstige zelf,
Het is 2016 en ik schrijf deze brief aan jou: mijn toekomstige ik in 2026. Ik hoop dat het goed met je gaat en dat je nog net zo’n spontane meid bent als ik nu.
Als ik mijn huidige leven een cijfer moet geven, is dat een 8 ½. Het is minder opwindend dan dat het was, maar het bevalt me prima.
Tien jaar geleden zag mijn leven er immers totaal anders uit. Het was spannend en instabiel. Ik was onrustig en wilde alles tegelijkertijd aanpakken. Ik had een snelle baan en ontmoette veel mensen, maar had schulden, geen vast contract en verhuisde heel vaak. Hoewel ik mijn huidige leven enorm waardeer, zou ik waarschijnlijk ook een 8 ½ hebben gegeven aan dat in 2006. Ik ben niet snel ontevreden over hoe ik mijn leven leid.
In tien jaar tijd kan veel gebeuren en ik ben reuze benieuwd naar 2026.
Dan ben ik 45 jaar en woon samen met mijn huidige vriend in Azië. Waar precies doet er niet toe, zolang het er maar warm is en er een strand is. We hebben dan inmiddels een kind gekregen, het liefst een jongetje, want meisjes zijn lastig.
Mijn vriend is nog steeds mijn vriend, want trouwen hoeft voor ons niet zo nodig. Hij heeft een goede baan als consultant en ik ben kok in een hotel annex restaurant aan zee, waar ik Bourgondische gerechten voor de gasten bereid terwijl ons zoontje surfles heeft.
Ik kook vaak in mijn bikini, want ik hoop dan superslank te zijn.
Over tien jaar ben ik genezen van hiv, omdat er een medicijn is uitgevonden. Ik leef nu prima met hiv, maar vind het soms wel lastig. Vooral als ik veel verre reizen ga maken, is het een uitzoekklus met verzekeraars om je medicijnen mee te krijgen. Maar daar heb ik in 2026 geen last meer van, omdat ik dan vrij van hiv ben.
Ik hoop ouder en wijzer te zijn geworden en zou willen dat ik niet meer zo koppig ben als nu. Weten dat je gelijk hebt, maar het gewoon kunnen laten voor wat het is. Dat ik gewoon mijn mond kan dichthouden.
Ik maak altijd wel wat van mijn leven. Ook in periodes waarin het moeilijk was om mijn hoofd boven water te houden. Over tien jaar hoop ik dat ik dingen kan veranderen die me niet aanstaan en dat ik nog net zo nieuwsgierig tegenover het leven sta als nu.
Lieve toekomstige zelf, graag zou ik je nog het volgende meegeven: heb nergens spijt van! Want alles wat je doet, maakt je tot wie je bent.
Zeg nooit ‘sorry’, tenzij je mensen pijn hebt gedaan. Spijt is zo’n nutteloze emotie.
Als ik bepaalde dingen niet had gedaan, was ik op een ander levenspad gekomen en zou ik de mensen die ik nu ken niet hebben ontmoet.
Liefs,
Astrid
Dit artikel verscheen eerder in hello gorgeous #14.
Tekst Leo Schenk Illustratie Henk Hageman
Oproep
Wil je ook vooruitblikken op je leven in 2026? Stuur een mail naar info@hellogorgeous.nl en we nemen contact met je op.
