Zeer waarschijnlijk kreeg ik het virus eind jaren ‘80, maar mijn hiv-leeftijd is 13. Na ernstig ziek geweest te zijn en het vinden van de juiste pillencombinatie gaat het al lang goed. Ja, ik ben wel eens moe, soms heel moe, maar of dat met hiv te maken heeft? Kon ik vroeger moeiteloos een weekend doorhalen, tegenwoordig moet ik van een avond stappen een dag bijkomen. Ik word ouder.
Maar nu zelfs mijn jongste broer 50 is geworden, voel ik me oud. Voor mijn gevoel hield mij dit meer bezig dan toen ikzelf Abraham zag. Steeds vaker word ik met ‘u’ aangesproken. Wilde ik daar vroeger nogal eens tegen protesteren, nu glimlach ik. In de ogen van jonge mensen ben ik een oudere man.
Tegenwoordig worden wij met hiv praktisch even oud als mensen zonder hiv. Wel hebben we meer kans op bepaalde ziektes en kankersoorten. Soms twijfel ik of dat wel klopt. Ik zit in een leeftijdscategorie waarin veel mensen te maken krijgen met kwalen. Zo is bij een vriendin vorig jaar eerst een kwaadaardige tumor en vervolgens haar hele blaas weggehaald. En pas is een andere vriendin geopereerd aan een kankergezwel in haar darmen. Ik besef daarom goed dat die regelmatige check-up voor mensen met hiv prettig is.
Twee keer per jaar zie ik mijn internist en de laatste jaren gaat dat bijna routinematig. Mijn viral load: onmeetbaar. CD-4 aantallen: stabiel. Verder weinig aan de hand. Ja, een hoge bloeddruk en soms zijn mijn leverwaarden iets verhoogd. Te veel feestjes gehad, denk ik dan. Goed, vorig jaar ben ik behandeld tegen AIN3 en binnenkort moet ik daarvoor weer op controle. Maar ook daarover maak ik mij geen zorgen meer.
Ik heb geleerd dat het leven te kort is om je al te druk te maken. Je bent oud voor je het in de gaten hebt. En oud worden is best leuk.
Deze column verscheen eerder in hello gorgeous #12
Tekst Bertus Tempert Illustratie Karina Grens
