Peter Klashorst– schilder, media-persoonlijkheid en seksavonturier – heeft aids. Hij is er niet verbaasd over, net zo min als zijn opponenten. Even terug uit Phnom Penh, en tussen het schilderen van wat naakte vrouwen door, spreekt hij er openhartig over.
De schilder (57) die ooit Nederland en een deel van New York veroverde met zijn kunst en daarna een radicaal andere wending aan zijn leven gaf door op een eeuwigdurende seks-vakantie naar Afrika en Azië te gaan, krijgt weer even alle aandacht.
Bangkok Hospital
Afgelopen december. De schilder heeft acht dagen op rij gefeest en zich daarbij stevig vergrepen aan de whisky en pillen. Slapen lukt al dagen niet meer. En hij heeft koorts, flinke koorts. Vier uur lang zit hij met een deken om zich heen rillend in de wachtkamer van het luxueuze Bangkok Hospital. Het wachten is op een garantstelling van zijn verzekering voor de behandeling. Daarna wordt hij opgenomen. ‘Bijna in coma’, zegt-ie. Eerst wordt er gedacht aan malaria of dengue. Drie dagen later volgt de uitslag: het is niet alleen hiv, maar gelijk aids. Full blown. De schilder heeft 10 CD4-cellen over, zijn weerstand is naar de knoppen.
Klashorst was de laatste jaren vaak in het nieuws met opvallende strategieën over hoe je aids kunt ontlopen: je moest niet te lang bij één vrouw blijven hangen en na de daad goed uitpissen. De complete lijst met incourante adviezen staat opgetekend in King Klashorst, van biograaf Robert Vuijsje.
Maar hij heeft het er niet meer over. De gimmick is er af en de schilder heeft aids.
Klashorst: ‘Het kan me geen reet schelen. Het lag natuurlijk in de verwachting dat ik het ooit zou krijgen, gezien mijn levensstijl. Op het moment dat ik het hoorde, zat ik eerlijk gezegd met hele andere zorgen. Ik was op dat moment erg verliefd op een meisje. Zij werkt als prostituee, en dat gaf conflicten. Het tweede probleem is altijd het schilderen. En het derde probleem…, ach, ik heb aids eigenlijk nooit als een probleem gezien.’
Klashorst maakte zijn nieuwe status vrijwel gelijk openbaar: ‘In het begin heb ik er wel even over gelogen, dan zei ik iets over een burn-out. Maar eenmaal in Nederland dacht ik: waarom zou ik mij er voor schamen? Ik heb alle vrouwen waar ik de afgelopen twee jaar een seksuele relatie mee heb gehad, verteld wat er aan de hand is, maar ik had net zo goed tegen een stoel kunnen praten…. De meeste van hen werken als prostituee. Volgens de artsen in Bangkok heeft 90 procent van die meisjes hiv. Die hebben het veilig vrijen al lang opgegeven, zeggen ze.’
Pillen in Phnom Penh
Hij is voor vier dagen in Nederland en praat net zo makkelijk over hiv als over kunst. Hij slikt nu het hiv-medicijn Atripla – de drie-in-één-pil die bekend staat om zijn psychedelische effecten. ‘Ik heb er heel veel last van gehad. Heel stoned werd ik ervan, dat duurde lang. Toen ben ik op een gegeven moment ’s nachts gaan slikken en dat ging een stuk beter. Nu voel ik er helemaal niets meer van.’
Na zijn opname in Bangkok Hospital ging hij – nog steeds doodziek – naar Amsterdam, naar het OLVG. Zijn biograaf Robert Vuijsje maakte er een reportage over voor de Volkskrant. Door alle drukte vergat hij dat hij nieuwe pillen nodig had en vertrok zonder naar Phnom Penh.
‘Mijn vriendin lag in het ziekenhuis en was ernstig ziek met eigenlijk alle symptomen van hiv, maar volgens haar artsen is ze hiv-negatief. Ik ging eigenlijk naar Phnom Penh om dood te gaan, samen met haar, in haar armen. Maar toen ik uit het vliegtuig stapte, voelde ik me al weer 100 % beter.’
Lees de rest in hello gorgeous #7
Tekst Wiggert van der Zeijden Fotografie Henri Blommers
1 reactie
wat een aparte man. ik vind het wel triest hoe non chalant hij met zijn leven omgaat. zal wel levensmoe zijn, zo lees ik het althans.