Colin van Dijk volgt aan de Amsterdamse Reinwardt Academie de bachelor Cultureel Erfgoed. Queer erfgoed en in het bijzonder hiv- en aidserfgoed horen daar volgens hem bij. Hoe onontgonnen en onbekend voor jongeren van zijn leeftijd dit is, merkt hij tijdens zijn stage bij House of Hiv. Maar als het aan hem ligt, komt daar verandering in.
Colin (23) werd geboren in Kampen. Hij maakte de havo af en nam zich voor een tussenjaar te nemen met het doel naar Amerika te gaan. Maar Corona gooide roet in het eten: de reis ging niet door. Na twee jaar Toegepaste Psychologie aan de Saxion Hogeschool volgt hij nu de bacheloropleiding Cultureel Erfgoed aan de Reinwardt Academie te Amsterdam.
Hij vertelt dat hij op de middelbare school in Kampen ‘uit de kast werd geforceerd’: “Daar was ik eigenlijk nog niet klaar voor en ik wilde dat generaties ná mij zoiets niet zou overkomen. Dus ik ging in de leerlingenraad en richtte daarbinnen de gay/straight-alliance op, met onder meer als doel Paarse Vrijdag en Coming Out Day te organiseren. Het heet nu gender-sexuality alliance en die bestaat nog steeds, gedragen door jongeren ná mij dus. Dit droeg bij aan het besef dat een kleine actie een groot effect kan hebben. Ook ben ik zelf onderzoek gaan doen naar queer onderwerpen en ik ben online archieven ingedoken. Maar ik merkte dat er weinig echt is gebundeld. Er is niemand die je vertelt: luister, dit is belangrijk en dit moet jij weten. Het is een reis die je zelf moet maken. Ik ben blij met hoe ik dat heb gedaan, maar ik had het wel enorm fijn gevonden als dat eerder was gebeurd. Ik hoop dat ik dat gat kan vullen.”
Toen Colin uiteindelijk bij Cultureel Erfgoed op de Reinwardt belandde, nam hij zitting in de commissie Diversiteit en Inclusie. Hij gaf een goed ontvangen presentatie over queer erfgoed in New York en zijn toenmalige begeleider kwam Leo Schenk tegen op een netwerkborrel. Die was toen al met House of Hiv bezig en zocht een stagiair. En zo is het gaan rollen.
Zoeken naar eigen rol
Die stage bestaat voor een groot deel uit onderzoek naar verhalen over de Nederlandse hiv-geschiedenis. Standplaats: het kantoor van de Hiv Vereniging te Amsterdam. “Daar werken natuurlijk mensen met vreselijk veel expertise en zij vormen een onuitputtelijke bron van verhalen. Die wil ik verder verspreiden, als een soort menselijke megafoon. Tijdens mijn stage heb ik geleerd dat de hiv-community heel divers is en heel krachtig, en dat er soms nonchalant en soms met wat meer zwaarte over het onderwerp wordt gesproken. Ik kwam bij de Hiv Vereniging videobanden tegen van 40 jaar geleden. Daarop werden bijvoorbeeld heel andere woorden gebruikt dan we nu zouden gebruiken, en er werden termen als ‘overleden aan de gevolgen van aids’ weggelaten. Daar kan iemand van mijn generatie zich helemaal geen voorstelling van maken. Ook zoek ik nog naar mijn eigen rol: ik ben hiv-negatief, dus welk verhaal kan ik zelf vertellen?”
Plannen voor een voorlopige afronding van de stage zijn er al wel. Op de eerste plaats wil hij een YouTube-kanaal beginnen over queer erfgoed en dan hiv en aids meenemen. “Daarin wil ik op een voor jongeren begrijpelijke manier alles wat ik bij House of Hiv en daarbuiten heb onderzocht toegankelijk maken. Ook heb ik uitgewerkte plannen voor een audiotour door Amsterdam, met daarin plekken die belangrijk zijn of waren voor de geschiedenis van hiv en aids. Die audiotour hoop ik eind maart – het eind van mijn stage – af te hebben, zodat mensen de tour deze zomer bijvoorbeeld tijdens Pride kunnen lopen.”
Dit artikel stond eerder in hello gorgeous #50.
Tekst Norbert Splint Beeld Marjolein Annegarn
