Het is altijd schrikken als iemand uit je directe omgeving hiv oploopt. Maar wat als diegene een van je ouders is? Je wereld staat dan heel even stil. Het overkwam de 21-jarige Pieter, die vijf jaar geleden hoorde dat zijn moeder hiv heeft.
“Ik was 15 toen ik het te horen kreeg. Ondanks dat ik erg schrok, ben ik er redelijk rustig onder gebleven. Het was niet de eerste keer dat ik over de ziekte hoorde en misschien dat ik het nieuws daardoor makkelijker kon verwerken.
Ik wist op dat moment vrijwel niets over hiv en wat het betekent als je het hebt. Ik heb er een tijdje voor nodig gehad om precies te begrijpen wat het inhoudt, en dat je er tegenwoordig normaal mee kan leven. Ik leerde er veel over van mijn moeder, maar ik heb ook veel opgezocht op internet.
Het eerste jaar heb ik het aan vrijwel niemand verteld. Er hangt immers een taboe rond hiv en mijn moeder was er ook nog niet zo open over. Toen ze er meer over begon te delen, merkte ik dat ze ook het taboe wilde aanpakken. Dat was ook het moment dat ik er zelf minder moeite mee had om het aan anderen te vertellen.
Foto Caroline Bijl
Mijn moeder heeft veel steun gehad aan het meewerken aan een documentaire over vrouwen met hiv en aan de mensen om haar heen. Zowel in het begin als in latere periodes sprak ik er eerlijk met haar over. Ik weet echter niet precies hoe ze het heeft gekregen.
Mijn beste vrienden waren erg geschrokken, net als mijn vriendin. Dat had vooral te maken met een gebrek aan kennis. Mijn vriendin kan het enorm goed vinden met mijn moeder. Ook zij weet inmiddels een stuk beter wat het inhoudt. Onze familie was in eerste instantie erg bezorgd, maar ook zij zien dat het nu een stuk beter met mijn moeder gaat. Je kunt niet aan haar zien dat ze hiv heeft. Je ziet alleen haar medicijngebruik, en af en toe moet ze voor controle naar het ziekenhuis.
De laatste jaren zijn de vooroordelen en de opmerkingen mij enorm gaan storen. Ook ben ik gaan inzien hoe vervelend het is om iets te hebben waar nog zo’n taboe op rust. Ik ben niet langer bang om vrienden te confronteren als ze iets negatiefs zeggen. Soms schrikken ze daar wel van.
Ik denk dat het belangrijk is om op middelbare scholen bij de lessen over seksualiteit meer aandacht te besteden aan hiv. Ook zouden we er openlijk over moeten praten met elkaar, ook in de media. Het helpt ook om het er eerlijk met vrienden en kennissen over te hebben.
Doordat ik nu meer bewust ben, durf ik anderen ook aan te spreken op zaken die taboes in de stand houden. Ik wil die taboes juist doorbreken.”
Dit artikel verscheen eerder in hello gorgeous #21.
Tekst Patrick Faverus Fotografie Caroline Bijl
