De film KIKI is een coming-of-age verhaal over de gekleurde LHBT-scene in New York. De leden van KIKI, zowel de naam van de gemeenschap als van de documentaire, strijden tegen elkaar in ballroomwedstrijden. De kracht van de gemeenschap? Je mag er jezelf zijn.
Twiggy Pucci Garçon is de leider van House of Pucci waar veel LHBT-ers onderdak vinden en ballroomdansen. Hij vertelt dat de KIKI-gemeenschap veel meer is dan een groep waar jongeren aan ballroom doen en het tegen elkaar opnemen in wedstrijden. Hij vertelt: “We bieden hen een veilige plek, een plek waar ze zonder angst kunnen zeggen: dit is wie ik ben. Die veilige plek is voor sommige jongeren essentieel geworden om te overleven, want de werkelijkheid is hard.”
Foto Desiree Engelage
Twiggy zegt dat het leven als LHBT-er in New York niet gemakkelijk is. “Het aantal transvrouwen dat is vermoord blijft stijgen. De enige reden dat deze mensen van het leven worden beroofd, is hun trans-identiteit. Het klinkt onwerkelijk, maar dat is de realiteit waar we mee te maken hebben. Daarnaast zorgen homofobie en racisme er nog steeds voor dat zwarte jongeren opgroeien met een gevoel van minderwaardigheid. De KIKI-gemeenschap is er voor de jongeren die denken dat er niemand is zoals zij. Wij willen ze graag laten inzien dat er niks met hen mis is, dat ze ertoe doen. Deze mensen hebben het recht te ontdekken wie ze zijn.”
Ontsnappen
Met mode, beauty, maar vooral dans kunnen jongeren die geen onderdak hebben ontsnappen aan de harde werkelijkheid en zichzelf ontplooien. Sommige jongeren leven met hiv en dat aantal blijft in New York stijgen. Wanneer ik Twiggy vraag waardoor dit komt, vertelt hij dat hij in de LHBT-gemeenschap in het algemeen drie soorten mensen tegenkomt. “Er zijn mensen die met grote angst leven om hiv op te lopen, er zijn er die leven in de veronderstelling dat ze het toch wel krijgen en er is een groep die zich heel bewust is van de risico’s en zich goed beschermt.”
De eerste twee groepen zijn de mensen die de meeste hulp nodig hebben, maar dat is nogal lastig. Twiggy legt uit: “Wanneer aan jou je hele leven verteld wordt dat je er niet toe doet en dat je een zonde begaat, waarom zou je jezelf dan willen beschermen tegen hiv? En als je leeft met het idee dat je het op een dag toch wel zult krijgen, waarom zou je dan iets doen met de raad dat je je goed tegen hiv kunt beschermen?”
Verdedigen
Het stigma rondom hiv is in New York nog enorm. Wat daar zeker niet bij helpt is de verkiezing van Trump, aldus Twiggy. In de film is er nog een rol voor Barack Obama, die zegt dat de LHBT- en hiv/aidsproblematiek aangepakt moeten worden. Deze zaken worden vandaag echter niet meer besproken en veel rechten die eerder vergaard zijn, worden geschrapt. Twiggy: “We kunnen ons vandaag niet meer bezighouden met wat de volgende stap zal zijn. We zijn alleen maar bezig met het verdedigen van wat we al hebben bereikt, want voor je het weet wordt dat ook van ons afgepakt. Zo is sinds het aantreden van Trump de website van de Amerikaanse National Aids Policy uit de lucht gehaald, en zijn zes leden van de hiv-adviesraad opgestapt omdat Trump volgens hen hiv niet serieus neemt.”
Foto Desiree Engelage
Ogen openen
De veranderingen in het politieke klimaat hebben echter niet alleen maar negatieve gevolgen. Twiggy legt uit dat mensen eindelijk hun ogen openen en dat steeds meer mensen politiek actief worden. “Mensen komen erachter dat ze de mouwen moeten opstropen en dat er nu iets gedaan moet worden. Ik heb vrienden die nooit de straat opgingen wanneer er iets gebeurde dat volgens hen niet door de beugel kon. Zij doen dat nu wel en dat gebeurt gelukkig steeds meer. Mensen zien nu in dat ze kunnen ontsnappen aan de verwachtingen van anderen en dat ze hun eigen wereld kunnen creëren. De documentaire is daar het ultieme voorbeeld van.
Op die manier kunnen we leven in onze eigen werkelijkheid; een werkelijkheid waarin we onszelf een andere manier van denken kunnen aanleren. Wanneer dat gebeurt, zijn er zoveel dingen die kunnen veranderen. Wat andere mensen je vertellen is dan niet meer belangrijk. De KIKI-gemeenschap heeft bijvoorbeeld bewezen dat iedereen potentie heeft, wat je kleur, gender, seksualiteit of hiv-status ook mag zijn. Als je elkaar daarin meeneemt, is wat anderen over je denken minder relevant.”
Herstelproces
De film KIKI is een feest van extravagantie, liefde, persoonlijkheid, schoonheid en zelfontplooiing. Maar ook de schaduwzijde van het verhaal wordt niet vergeten. Twiggy hoopt dat mensen na het zien van de film ervan overtuigd raken dat je kunt ontsnappen aan ‘het systeem’. Het heeft in ieder geval gewerkt voor de mensen die hebben meegedaan aan de documentaire: “Het is een herstelproces geweest voor ons allemaal. De film heeft ons veranderd en ons alleen maar meer bevestiging gegeven. Het is mogelijk. Echt waar.”
Dit artikel verscheen eerder in hello gorgeous #20.
Tekst Sander Heithuis Fotografie Desiree Engelage
